Pielęgniarki Caritas z syndromem i grawitacją.

Nie tylko z powodu nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia, które są świętem niesłychanej solidarności Boga z człowiekiem, ale także z poczucia sprawiedliwości, nie możemy szczędzić pochwał pod adresem pielęgniarek Stacji Opieki Caritas Diecezji Opolskiej. Ich postawa w czasie epidemii jest świetlanym przykładem miłości społecznej do wszystkich osób, które zostały dotknięte skutkami koronawirusa. Szczególnie dla pacjentów ciepiących w samotności, „siostry Caritas” są prawdziwymi nosicielami światła, nadziei i dobroci, które płyną z autentycznie „siostrzanego” serca. W Adwencie i tuż przed Bożym Narodzeniem kiedy epidemia osiąga apogeum, pielęgniarki Caritas, które odwiedzają swoich pacjentów świadczą o tym, że kto zmierza ku Bogu, nie oddala się od ludzi ale staje się im prawdziwie bliski.

Nie oceniając postaw innych świadczeniodawców ani nie stosując żadnych uogólnień, z dumą informujemy, że pielęgniarki Stacji Opieki Caritas nigdy nie zostawiły pacjentów bez opieki ani nie odeszły od łóżek chorych. Liczba pielęgnowanych pacjentów, od wybuchu epidemii w marcu 2020 r. do końca listopada 2020 r., wynosiła w każdym miesiącu średnio 3.450 osób. Ilość wykonanych wizyt w każdym miesiącu wynosiła średnio 17.200.
Łącznie personel 44 Stacji Opieki Caritas wykonał w okresie od marca 2020 r. do końca listopada br. 154.712 wizyt domowych. Dodatkowo 34.398 świadczeń wykonanych zostało w formie telewizyt lub teleporad. Miało to miejsce wtedy gdy nie było bezwzględnych wskazań do osobistego kontaktu pielęgniarki z pacjentem oraz możliwe było sprawowanie opieki przez najbliższą rodzinę.
Wszystkim pielęgniarkom Caritas dziękujemy za ocalenie w okresie pandemii wrodzonego „syndromu pomagania”, za swoistą „antropologiczną grawitację”, za odwagę i poświęcenie do granic fizycznych, a nierzadko psychicznych możliwości w służbie bliźnim.

opr. ks. dr Arnold Drechsler
Dyr. Caritas Diecezji Opolskiej