25 lat w służbie chorym i posłudze jednania – Stacje Opieki Caritas Diecezji Opolskiej
Od 1992 roku na terenie diecezji opolskiej działa najgęstsza w Polsce sieć kościelnych placówek pielęgniarskiej opieki domowej pod nazwą Stacje Opieki Caritas. Ich powstanie było możliwe dzięki pomocy rządu Niemiec dla ludności pochodzenia niemieckiego mieszkającej na Śląsku Opolskim w ramach programu pod nazwą „Hilfe zum bleiben” „Pomoc dla pozostania”.
Stacje Opieki Caritas – zgodnie z postulatem biskupa opolskiego Alfonsa Nossola oraz jego następcy Andrzeja Czai – obejmują opieką wszystkich bez wyjątku mieszkańców diecezji, to jest ludność niemiecką i jej polskich sąsiadów. Działalność Stacji Opieki Caritas leczy zdrowie aktualnych mieszkańców regionu i goi bolesne rany historii, łagodzi skutki emigracji młodego pokolenia na Zachód Europy oraz pogłębia dzieło integracji wszystkich mieszkańców diecezji.
Projekt opolski spełnił rolę projektu modelowego dla programu Stacji Opieki Caritas w Polsce. Caritas Diecezji Opolskiej umożliwiła tworzenie i rozwój placówek domowej opieki pielęgniarskiej w całym kraju.
W trakcie uroczystości 20. rocznicy powstania pierwszej Stacji Opieki Caritas, Konsul Republiki Federalnej Niemiec w Polsce Peter Eck, nazwał działalność Stacji Opieki Caritas jednym z najważniejszych projektów pojednania pomiędzy Polską a Niemcami. Rodowód placówek wyprowadził ze znaku pokoju wymienionego przez premiera Polski Tadeusza Mazowieckiego i kanclerza Niemiec Helmuta Kohla w czasie mszy św. sprawowanej przez biskupa Alfonsa Nossola w Krzyżowej w dniu 12 listopada 1989 r. Konsul Niemiec nazwał pracę stacji socjalnych Caritas, „powszednim praktykowaniem pojednania między naszymi narodami.”
Z kolei emerytowany ordynariusz opolski, arcybiskup Alfons Nossol stwierdził: „Historiozbawcze znaki z nieba musimy brać na serio. Bóg chciał nam coś powiedzieć poprzez znak pokoju wykonany w Krzyżowej przez przywódców Polski i Niemiec, podobnie jak poprzez znak wyboru papieża z rodu Teutonów bezpośrednio po papieżu z rodu Lechitów, którzy już za życia byli wielkimi przyjaciółmi i najbliższymi współpracownikami.” Pracę Stacji Opieki Caritas arcybiskup Nossol nazwał najskuteczniejszą pomocą dla ludzi cierpiących. Samo pocieszanie, sama modlitwa za chorych to za mało. Trzeba dla nich organizować pomoc. Ta pomoc musi być bardzo konkretna, tak jak konkretne było przed dwudziestu laty wyjście na przeciw naszego zachodniego sąsiada. To był przykład działania Polaków i Niemców „razem dla siebie.” Działania, którego tradycja sięga czasów św. Jadwigi księżnej Śląska, kiedy to Polacy i Niemcy wzajemnie ubogacali się dobrami kultury. Szczyt czasów „przeciw sobie”, został osiągnięty w czasie wojny. Tę sytuację trzeba nam stale uzdrawiać od nowa.
opr. ks. dr Arnold Drechsler
dyr. Caritas Diecezji Opolskiej
